40 jaar in dezelfde woning!

Dit jaar bereiken 90 huurders van Intermaris deze mijlpaal. Daar zijn wij als verhuurder trots op. Daarom verrasten wij hen vorige week met een mooie bos bloemen.

Veertig jaar op dezelfde stek. Dat zegt iets over de woning, de buurt en natuurlijk over de bewoners zelf. Benieuwd naar hun verhalen bezorgden wij een aantal boeketten persoonlijk. Er ontstonden leuke gesprekken.

“Nieuwe keuken? Nee, dank u vriendelijk!”
Jurre Terhorst, directeur Wonen, gaat naar het Oosterplantsoen in Hoorn. Hij belt aan bij mevrouw Meijer (90) en meneer Lakeman (77). Ze zitten er energiek bij. “Niet toegeven aan de aftakeling, hè. Blijven bewegen”, verklapt mevrouw haar geheim. In 1985 koos het stel voor deze woning omdat ze kleiner wilden wonen. Een gouden greep: ze zijn hier helemaal thuis.

“Vorig jaar was de keukenafvoer verstopt. Dat is het enige waarvoor we Intermaris ooit hebben gebeld!”, vertelt meneer. “De monteur zei toen dat we recht hebben op een hele nieuwe keuken. Nou, bespaar ons de herrie. Die vervangen ze maar na onze tijd.” De ideale volgende woning is gelijkvloers. Trappenlopen wordt gevaarlijk. “Maar wel met een tuintje hoor. We moeten blijven bewegen.”

“Ik ging elke week naar het gemeentehuis”
Aan de Vollerswaal in Hoorn zijn twee huursters al veertig jaar elkaars buren. Esther Meulenberg, teamleider Wonen, belt aan bij Jeanet (78). Blij neemt zij de bos bloemen in ontvangst. “Veertig jaar… Wat vliegt de tijd toch!” Haar buurvrouw Marijke (69) knikt. Ze knipoogt en zegt: “Maar de klik tussen ons kwam pas later hoor.” De dames lachen luidkeels.

Samen blikken ze terug. Jeanet: “In 1985 werd dit buurtje opgeleverd. Ik wilde hier zo graag wonen, dat ik elke week naar het gemeentehuis ging om dat duidelijk te maken. Het werkte! Tegenwoordig gaan veel dingen digitaal. Maar de service van Intermaris vind ik nog steeds uitstekend.”

“Verbinding maakt woongenot compleet”
Het is hier ook nog steeds prettig wonen, vertelt Marijke. “Misschien zijn we zelf nog het meest veranderd. Met de jaren kijk je toch meer naar voor elkaar om. Zo zwaai ik elke dag even naar een buurvrouw van 91. Soms maken we een praatje. Vindt ze heerlijk. Een beetje verbinding met elkaar maakt het woongenot compleet.”